Bakit sa Unibersidad ng Pilipinas?
Bago ko masagot ito, ako
muna'y magpapakilala. Magandang umaga sa inyong lahat. Edie Aimee Chavez
Octaviano ang aking pangalan, mula sa lungsod ng Quezon, nagtapos ng haiskul sa
FEU-FERN Diliman, bagong mag-aaral ng UPLB sa kursong BS Mathematics and
Science Teaching.
Ang aking ina ay maraming kursong inaral. Dalawa sa mga paaralang kanyang
pinagtapusan ay ang UP Visayas at UP Diliman. Sa kanilang walong magkakapatid,
lahat sila nakapasa ng UPCAT ngunit lima
lang ang pinursigi ito. Bilang ikaapat na anak sa aming pitong magkakapatid,
umasa ang aking ina na pumasa naman sana ako rito sapagkat hindi nakapasa
ang mga kapatid kong nauna sa akin. Ang pangarap ng aking ina na makapasa
ako ay kinalaunan ay naging pangarap ko na rin palibhasa, sa pamamagitan
ng kanyang mga kwento ay minulat niya ang aking mga mata sa ganda ng kalidad ng
edukasyon ng UP.
Sa aking labing anim na taong pagkabuhay sa mundong ito, gaya ng aking mga kapwa estudyante ay ilang
beses na rin akong natanong tungkol sa aking mga pangarap. Kung anong gusto
kong marating at kung anong gusto kong makamit, maraming beses na naitanong sa
akin ng aking mga naging guro, kaibigan, kamag-aral, at lalong lalo na ng aking
mga kamag-anak. Gaya
ng marami, naguguluhan pa rin ako dahil hindi ako sigurado kung maabot ko nga
ba talaga ang nais kong maabot. Hanggang sa matagpuan ko ang sagot sa
aking mga katanungan... Unibersidad ng Pilipinas sa Los Banos, Laguna.
Sigurado akong basta't nandirito ako, makakamtan ko ang aking mga pangarap
kahit gaano pa ito kalaki at kahit gaano pa kamukhang imposible.
Kaya nang
malaman kong pumasa ako sa UPCAT, hindi maipinta ang kasiyahang aking
naramdaman. Ako'y napasigaw ng sobrang lakas nang makita ko ang aking pangalan
sa websayt kung saan makikita ang mga pangalan ng mga kapwa kong nakapasa. Sa
sobrang lakas ng aking pagsigaw ay nagising ang dalawang sanggol sa aming bahay.
Bakit BS
Mathematics and Science Teaching? Hindi man ako pumasa sa aking unang piniling
kursong BS Biology, sobra sobra na ang ligayang aking nadama. Pagsisikapin ko
na lang ang pag-aaral at sa aking ikatlong taon ng BS MST, Biology ang field na
aking ipagpapatuloy. Wala pa man ako masyadong alam sa aking kursong aaralin,
malamang ako’y maraming matututunan sa larangan ng matematika at siyensiya.
Alam ng lahat na mataas ang tingin sa mga nakapagtapos rito. Ika nga ng aking
gurong tumulong sa aking makapasa rito na isa ring nagtapos sa UP ay malaki raw
ang respeto sa kanila na nasa punto ng kapag ikaw ay mag-aaplay ng trabaho,
'pag nakita raw na ikaw ay nagtapos sa UP, napakalaki ng tsansang matatanggap
kaagad dahil alam nila ang lawak ng iyong pinag-aralan.
Kaya wala
akong dudang magagamit ko ang aking utak sa layo ng makakaya nito. Sigurado
akong mararating ko ang nais kong marating habang ako’y nasa ilalim ng paggabay
ng mga guro dito. Kahit ano pa mang hamon ang ibibigay sa akin ng aking mga
magiging guro, sisikapin kong malagpasan ang mga ito. Kakayanin ko basta’t
nandirito ako sa pader ng UP.
Bakit dito?
Bakit sa Unibersidad ng Pilipinas? Kailangan tayong mga iskolar ng bayan para
tumulong sa ikabubuti ng ating lupang hinirang. Bakit UP? Dahil wala ng iba.
Wala ng ibang unibersidad ang makakapagpatupad ng aking mga pangarap. Wala ng
iba pang mas hihigit pa sa UP. Noon ay pangarap ko lamang ang maging iskolar ng
bayan at iskolar para sa bayan. Ngayon
ako'y ganap nang isa sa libo libong iskolar sa ating bansa. Nararapat
lamang sabihin na ito'y tunay na napakalaking karangalan. Hindi lang karangalan
ngunit isa ring napakalaking pribilihiyo at kaakibat ng pribilihiyong ito ang
mas higit pang mabigat na tungkulin, misyong ating dapat gampanan.
Paano natin maibabalik sa bayan ang lahat ng kanyang ibinigay sa atin? Paano
natin magagawa ang obligasyong ito? Sa pamamagitan ng pag-aaral ng mabuti,
pag-aalaga ng ating lupang sinilangan, pagbibigay galang sa mga
nakatatanda at pagbibigay respeto sa bawat isa. Simple ngunit, sa ngayo'y ang
mga ito pa lamang ang ating magagawa bilang mga estudyanteng kakahakbang pa
lamang sa buhay kolehiyo.
Kailan natin sisimulan? Pagkatapos pa ba ng apat, lima o, anim na taon? Hindi
dapat natin hintaying tayo'y makapagtapos muna bago natin simulan ang
paglingkod sa ating bayan. Ngayon. Ngayon na. Ngayon na natin dapat
simulan. Ang responsibilidad na ibinigay sa atin na paglingkuran ang bayan ay
nararapat nating pagbutihin.
Para sa akin, ang pagiging iskolar ay para na ring pagkakaroon ng
kapangyarihang baguhin ang mga dapat baguhin. Kay rami ng mga suliranin ng
ating bansa sa kasalukuyan at madadagdagan at madadagdagan pa ito kung walang
kikilos para masolusyonan ang mga ito. Bilang iskolar ng bayan at iskolar para
sa bayan, naniniwala akong malaki ang ating maitutulong sa paghubog ng ating
magandang kinabukasan.
Muli, ito si Aimee Octaviano nagsasabing, mga kapwa estudyante ng BS MST
at mga kapwa bagong mag-aaral, tara na at simulan na natin ang ating paglilingkod.
Maraming salamat po.
No comments:
Post a Comment